🦌 Ucisk Kręgosłupa Na Narządy Wewnętrzne

Ile razy słyszałeś „wyprostuj się”, „nie siedź krzywo”? Gimnastyka korekcyjna, zmora podstawówki albo zwolnienie z WF, bo krzywy kręgosłup… Znasz to? Dlaczego tak się dzieje, że jedni mają proste plecy, a inni nie? Jaka jest rola powięzi w skoliozie i jak wpływa ona na kręgosłup? Skolioza – przyczyny powstania Antyczna greka znalazła słowo skolios – „krzywy” i zastosowała je do określenia skoliozy, czyli spłaszczenia kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej, które w płaszczyźnie czołowej powodują boczne wygięcie kręgosłupa z jego jednoczesną rotacją. Aby równowaga ciała została zachowana, tworzy się kompensacja w postaci łuków po przeciwnej stronie, których celem jest utrzymanie równowagi ciała. Przyczyna powstania skoliozy zawsze istnieje, tylko niestety niełatwo ją znaleźć. Skoliotyczny kręgosłup w okresie dojrzewania u dziewczynek pojawia się w 2,22% i występuje czterokrotnie częściej w porównaniu z chłopcami. Schorzenie to może mieć nie tylko podłoże genetyczne, związane ze zmianami w centralnym układzie nerwowym, ale również może być następstwem niejednolitego tempa rośnięcia samego kręgu, w którym obserwuje się przyspieszony wzrost trzonu w stosunku do łuku kręgowego. Przednia część kręgu jest wyższa w stosunku do tylnej i w ten sposób zmienia się kształt kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, polegający na spłaszczeniu kifozy piersiowej. Następstwem tego jest jest boczne wygięcie kręgosłupa z jednoczesną rotacją kręgu. Przyczynę skoliozy można również upatrywać we współzależności pomiędzy wzrostem kręgu i rdzenia kręgowego, a także w psychosomatyce – dzieci zestresowane, niepewne, nie wierzące w siebie mogą utrwalać niewłaściwe wzorce posturalne. Rola powięzi w skoliozie System powięziowy u młodych osób dotkniętych skoliozą zawiera elementy kurczliwe w obrębie powięzi – są one zależne od danej osoby. Na zdolności kurczenia się powięzi ma wpływ zwiększona aktywność ruchowa. Wspomaganie napięcie mięśniowe przez dłuższy czas może być utrzymywane godzinami, w tym układzie powięziom można przypisać rolę stabilizującą kręgosłup. Zewnętrzna warstwa powięzi głębokiej kończyn jest zaopatrzona w nerwy i naczynia krwionośne, a manipulacje głębokiej powięzi w górnym odcinku kręgosłupa wykazały ich wpływ na wegetatywny układ nerwowy. Jeśli tkanka jest stale rozciągnięta, to mamy wtedy do czynienia z jej zniekształceniem i po pewnym czasie spada jej napięcie. Tkanka łączna może ograniczać ruchomość, pojawia się jej asymetria. Z jednej strony tkanki łączne przesuwają się w płaszczyźnie czołowej, tym samym wywołując siły skręcające, a na skutek tego pojawia się tendencja do zmian strukturalnych. Skolioza a narządy wewnętrzne Najczęstsze skoliozy to te prawostronne i występujące w odcinku piersiowym. W ocenie takiej postawy bierze się pod uwagę asymetryczne napięcia powięzi i przepony, a dzięki temu łatwo zrozumieć mechanizm działania odchylenia od normy w obrębie narządów ruchu. Istnieje bowiem związek pomiędzy położeniem a działaniem zstępującej części aorty na wysokości Th 5-8 a skłonnością do prawostronnej rotacji kręgosłupa. Więzadła otrzewnowe składają się z dwóch płatów, które częściowo posiadają funkcje stabilizujące. Ponieważ pasma powięziowe znajdujące się wewnątrz narządów rozciągają się w obrębie całego tułowia, to każde patologiczne napięcie może się rozprzestrzeniać przez ten system powięziowy. Przykładem tego może być patologiczne napięcie w obrębie wątroby, które będzie wywierać wpływ na ustawienie kręgosłupa szyjnego, piersiowego i żeber. Wątroba połączona jest z przeponą przez pole nagie za pomocą więzadła sierpowatego, więzadeł trójkątnych oraz więzadła wieńcowego. Więzadło sierpowate jest o tyle ważne, że ciągnie się przez pępek aż do pęcherza moczowego i w ten sposób powięziowo wiąże go z przeponą. Podczas spokojnego oddychania przepona ściska narządy wewnętrzne, co wywołuje swego rodzaju kompresję. Jeśli jakiś narząd z powodu utraty napięcia ma tendencję do opadania, to wywołuje to działanie stymulujące na przeponę i zwrotnie wpływa to na ten narząd – tego powodu dochodzi do asymetrii przepony, która ma działanie stabilizujące tułów. Bezpośredni wpływ na postawę i ruch przepona wywiera przez swoje połączenie z kręgosłupem lędźwiowym, bowiem w części przyczepia się do tego odcinka kręgosłupa. Wpływ wątroby na skoliozę Wątroba powiązana jest z kręgami piersiowymi Th8 – Th10. Pacjenci z restrykcją dotyczącą wątroby, jaką obserwuje się w wadliwej postawie skoliotycznej, są lekko zgięci do przodu i w prawo, by zmniejszyć napięcie torebki wątroby. Dysfunkcja wątroby ogranicza ruchomość żebrowo-kręgową i wrażliwość na ucisk od 7 do 10 żebra. Gdzie leżą przyczyny asymetrycznych napięć powięzi? Niektóre powięzi pełnią szczególną rolę w czynnościach posturalnych. Dotyczy to powięzi podeszwowej, lędźwiowo-piersiowej, powięzi pośladkowej i powięzi szyjnej. W reakcji na działanie sił napinających dochodzi w powięzi do zgrubień, które z kolei wpływają na strukturę i czynność mięśni oraz stawów. Przyczyną wywołującą nienaturalne napięcie może być wadliwa aktywność mięśniowa, zmiany postawy ciała, które zmieniają wzajemny stosunek ustawienia względem siebie kości, zmiany ruchliwości wisceralnej, nagłą lub stopniową zmianę mechanizmów kręgowych (dysfunkcje somatyczne), wzorce stresowe uwarunkowane postawą ciała i aktywnością układu mięśniowo-szkieletowego, problemy emocjonalne, blizny i zrosty. Nie każdy układ powięziowy ciała ludzkiego w równym stopniu jest podatny na wpływ, ale jeśli długofalowo przyjmuje się określoną pozycję, to istnieje szansa na długofalowe zaburzenie powięzi. Jeśli młody pacjent siedzi na nodze albo ma ją podciągniętą, to taki wzorzec siadu ulega utrwaleniu w ośrodkowym układzie nerwowym jako ogólnie obowiązujący i można mieć pewność, że we wzorcu posturalnym nastąpi asymetria. Utrzymywanie się takiego wzorca uruchamia mechanizm błędnego koła asymetrycznych obciążeń skutkujących strukturalnymi procesami przebudowy tkankowej. Pierwszym krokiem oceny terapeutycznej jest oczywiście wywiad. Odchylenia osiowe spowodowane wykonywaniem jednostronnych pozycji spoczynkowych w powiązaniu z hipokinezją, wszelkie asymetrie przy siedzeniu, podczas spania czy poruszania się, są najczęściej spotykane właśnie w wieku dziecięcym. Każda pozycja dziecka dąży do wyćwiczonego wzorca, który później bardzo trudno zmienić. Jedna z najlepszych książek o skoliozie: Ch. Lehner-Schroth, – „Trójpłaszczyznowa terapia skolioz. Oddechowo-ortopedyczny system według Schroth, wyd. EDRA 2017

Ból kręgosłupa piersiowego a choroby kardiologiczne. Na problemy kardiologiczne wskazuje ból pleców w odcinku piersiowym, któremu towarzyszą: wymioty, zawroty głowy, nudności, uderzenia gorąca, arytmia, kłucie i ucisk w klatce piersiowej, pieczenie w klatce piersiowej, zbyt szybkie lub zbyt wolne tętno.

Rodzaje uszkodzeń i urazów rdzenia kręgowegoWedług statystyk Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), każdego roku średnio 350 tysięcy osób na świecie doznaje mniejszego lub większego uszkodzenia rdzenia kręgowego. Blisko 90% przypadków stanowi następstwo tragicznych wypadków telekomunikacyjnych lub aktów przemocy, a zaledwie 10% jest efektem przewlekłych chorób bądź zmian słów o budowie i znaczeniu rdzenia kręgowegoRdzeniem kręgowym określa się część ośrodkowego układu nerwowego, która ma kształt niezwykle grubego sznura biegnącego w kanale kręgowym wewnątrz kręgosłupa. Przebiega od kręgu szyjnego C1 do górnej części kręgu lędźwiowego L2. Dolne fragmenty rdzenia po wyjściu z kanału kręgowego tworzą wraz z nicią końcową i stożkiem rdzeniowym strukturę określaną mianem ogona końskiego. Co ważne, rdzeń kręgowy jest otoczony z zewnątrz przez płyn mózgowo-rdzeniowy oraz charakterystyczne błony łącznotkankowe nazywane oponami powierzchnia rdzenia posiada też dwie bruzdy (pośrodkową przednią i tylną), które przedzielają strukturę na symetryczne połowy. Każda z nich posiada dwie bruzdy boczne (przednią i tylną) stanowiące miejsce wejścia i wyjścia korzeni czuciowo-ruchowych dla nerwów rdzeniowych. Zadaniem powyższych bruzd jest podział połówek rdzenia na trzy tzw. sznury (przedni, boczny i tylny). Wnętrze rdzenia kręgowego składa się z dwóch warstw. Bardziej powierzchowną część stanowi ułożona na kształt litery H istota szara, która zbudowana jest z ciał komórek nerwowych. Z kolei głębsza warstwa zbudowana jest z istoty białej, która w głównej mierze jest utworzona przez aksony – pęczki pojedynczych wypustek kręgowy umożliwia przekazywanie i przenoszenie impulsów nerwowych pomiędzy mózgiem (będącym ośrodkiem centralnym) a obwodowym układem nerwowy. Stanowi punkt wyjścia bilateralnych (tj. obustronnych) nerwów rdzeniowych. Mogą one łączyć się w tzw. sploty (np. szyjne bądź lędźwiowe) lub występować jako samodzielne struktury nerwowe (np. nerwy międzyżebrowe w obrębie odcinka piersiowego). Nerwy rdzeniowe zaopatrują czuciowo i ruchowo całe nasze ciało – począwszy od kończyn, przez konkretne narządy wewnętrzne, a także ośrodki zmysłów czy zdolności uszkodzeń i urazów rdzenia kręgowegoChoć wszystkie urazy i uszkodzenia rdzenia kręgowego okazują się poważnym problemem, to warto wiedzieć, że medycyna odpowiednio je klasyfikuje. Specjaliści właściwie analizując obraz kliniczny pacjenta oraz model patologii mogą w odpowiednio szybki sposób zaplanować proces terapii i zaoszczędzić czas na stosowaniu nieefektywnych rozwiązań. To natomiast jest niezbędne dla ograniczenia progresji występujących nieprawidłowości w postaci upośledzenia czynności przyczynyLekarze zgodnie potwierdzają, że większość odnotowywanych przypadków uszkodzenia rdzenia kręgowego odnosi się do osób młodych (zwykle wspomina się o wieku do 30 roku życia). Na pierwszych miejscach przyczyn zazwyczaj wymienia się wypadki komunikacyjne, „złamanie karku” będące następstwo skoku do zbyt płytkiego zbiornika wodnego oraz napady z pobiciem. Warto jednak wiedzieć, że patologiczne naruszenie struktury i zaburzenie funkcjonalności rdzenia kręgowego stanowi następstwo szeregu innych czynników. Wśród nich warto wymienić tkanek rdzenia na drodze niedokrwienia bądź niedotlenienia,złamanie pojedynczego kręgu lub kilku kręgów poprzez osłabienie ich masy kostnej w wyniku zmian osteoporotycznych,problemy mechaniczne w obrębie struktur kręgosłupa (np. zaawansowane i poważne dyskopatie),urazy o podłożu jatrogennym (tj. stanowiących następstw powikłań po interwencji medycznej np. punkcji lub biopsji),zmiany nowotworowe na powierzchni i we wnętrzu rdzenia kręgowego,zmiany i choroby zapalne rdzenia poprzecznego uszkodzeniaModel poprzecznego uszkodzenia rdzenia zazwyczaj stanowi efekt działania nagłego czynnika – urazu, krwotoku, postępującego procesu rozmiękania rdzenia, pęknięcia guza czy intensywnego stanu zapalnego. W zależności od wysokości uszkodzenia poszkodowany prezentuje odmienny stopień utraty możliwości ruchowych oraz pozostałych zdolności funkcjonalnych. Poniżej ogniska uszkodzonego rdzenia następuje całkowite porażenie i zniesienie każdego rodzaju czucia w obrębie kończyn. Początkowo struktury mięśniowe są zwiotczałe oraz odznaczają się obniżonym napięciem. Po pewnym czasie zaczynają przejawiać patologiczną spastyczność. Pacjenci wielokrotnie borykają się także z problemem zatrzymanego moczu i stolca, co określa się również mianem zespołu połowiczego uszkodzeniaPowyższy problem nazywany jest także zespołem Brown-Sequarda, a samo uszkodzenie obejmuje tylko jedną ze stron rdzenia kręgowego. Część, na której znajduje się ognisko problemu charakteryzuje się zaburzonym czuciem głębokim oraz niedowładem piramidowym. Z kolei po drugiej stronie, przeciwnej do ogniska, pacjent przejawia nieprawidłowe odczuwanie bólu i temperatury. Połowicze uszkodzenie rdzenia kręgowego stanowi najczęściej następstwo urazu zgięciowego, zgięciowo-rotacyjnego lub tępego uderzenia w ogona końskiegoProblem powyższego zespołu powoduje charakterystyczny obraz kliniczny pacjenta, który zazwyczaj stanowi następstwo występującego guza bądź wypadnięcia jądra miażdżystego prowadzących do uszkodzenia ogona końskiego. Chory intensywnie odczuwa ból w okolicach krocza i kości krzyżowej, pojawiają się „spodenkowe” zaburzenia czucia (obejmujące obszar od pasa do kolan) oraz upośledzenie prawidłowej czynności zwieraczy. Niejednokrotnie dochodzi też do zniesienia odruchów ścięgnistych ze ścięgna Achillesa. Co niezwykle ważne, zespół ogona końskiego ma charakter asymetryczny! Dlatego objawy występują tylko po jednej stronie rdzenia kręgowegoUszkodzenia w obrębie kręgów lub więzadeł kręgosłupa mogą powodować rozmaite urazy rdzenia kręgowego. Podobnie jak w innych przypadkach, tak i tutaj wielkość uszkodzenia rzutuje na intensywności następstw przebytego rdzenia kręgowegoWstrząśnienie rdzenia charakteryzuje się mniej bądź bardziej nasilonymi objawami zespołu poprzecznego uszkodzenia rdzenia. Płyn mózgowo-rdzeniowy pacjenta jest prawidłowy, a same objawy cofają się praktycznie bez śladu po kilku godzinach czy maksymalnie paru dniach po przykrym rdzenia kręgowegoStanowi znacznie poważniejszy przypadek aniżeli wstrząśnienie. Ten uraz zwykle odnosi się do zniszczenia tkanki rdzeniowej na drodze bezpośredniego uszkodzenia, nadmiernego krwawienia, ucisku bądź drażnienia przez struktury kostne. Problem objawia się następstwami zespołu poprzecznego uszkodzenia lub Browna-Sequarda, a w samym płynie mózgowo-rdzeniowym występuje krew. Pojawiające się zmiany i dysfunkcje zazwyczaj mają charakter trwały i wymagają oraz zmiażdżenie rdzenia kręgowegoW przypadku ucisku rdzenia kręgowego mówimy o nadmiernej kompresji rdzenia ze strony struktur kostnych kręgosłupa bądź krwiaka nadoponowego. Chorzy zazwyczaj skarżą się na silne dolegliwości bólowe uciśniętej okolicy, niejednokrotnie pojawiają się też objawy rdzeniowe (związane z konkretnym korzeniem). Zupełnie inaczej jest w przypadku zmiażdżenia rdzenia, które powoduje nieodwracalne objawy poprzecznego uszkodzenia rdzenia i urazy rdzenia kręgowego – rehabilitacjaPrzed terapeutami pojawia się nie lada wyzwania, a to z powodu niezwykle istotnej funkcji rdzenia kręgowego. Jak widać każdy uraz czy uszkodzenie stanowi przyczynę mniej lub bardziej uciążliwych dolegliwości, które mogą prowadzić nawet do trwałego inwalidztwa. W każdym z przypadków fizjoterapia odgrywa niewątpliwie istotną rolę w przywróceniu utraconej funkcjonalności bądź utrzymania optymalnego i możliwego poziomu aktywności poszkodowanego. Nowoczesna rehabilitacja bazuje na kompleksowej pracy terapeuty z leczenie przebytego uszkodzenia rdzenia może być poważne w skutkach, którymi zazwyczaj są poważne powikłania. Wśród nich wymienia się np.:zaburzenie prawidłowej postawy ciała,nieprawidłowe funkcjonowanie jelit i zaburzenia w odżywianiu,upośledzenie cyklu chodu wraz z dysfunkcją utrzymania równowagi,nieprawidłową pracę i ucisk klatki piersiowej, które prowadzą problemów z oddychaniem lub pacjentów po uszkodzenia rdzenia kręgowego ma globalny charakter, dlatego prowadzący stara się na bieżąco odbudowywać czucie i zdolności ruchowe. W tym celu świetnie sprawdzą się wszelkiego rodzaju ćwiczenia sensomotoryczne, oddechowe, a struktury objęte porażeniem należy poddać biernym aktywnościom dla zapobieżenia przed postępującymi procesami zwyrodnieniowymi. Terapeuta edukuje pacjenta w zakresie prawidłowego ułożenia ciała, a także uczy go samodzielnej zmiany na miarę własnych możliwości. Postępowanie rehabilitacyjne powinno również obejmować pionizację, naukę chodu, terapię manualną, a przede wszystkim wykorzystanie koncepcji neurofizjologicznych. Metody takie jak PNF czy NDT Bobath stanowią prawdziwą podstawę w procesie przywracania pacjenta do sprawności po przebytym urazie rdzenia powyższy problem dotyczy także Ciebie, skontaktuj się z nami telefonicznie pod numerem 12 342 81 80 bądź wyślij e-maila na adres info@ Centrum rehabilitacji i terapii Open Medical tworzą wysoko wyspecjalizowani lekarze, którzy nie tylko posiadają ogromną wiedzę i lata doświadczenia, a także dbają o ciepłą atmosferę. Dołącz do grona zadowolonych pacjentów Open Medical i zacznij żyć pełnią życia!

Przyczyny ucisku w głowie. Uczucie rozpierania w głowie może być spowodowane różnymi czynnikami. Ucisk w głowie zazwyczaj odczuwa się od 30 minut do kilku godzin. Dolegliwość powstaje w wyniku różnych schorzeń, np.: urazów kręgosłupa, chorób zębów, chorób oczu, chorób nerek, np. niewydolności nerek. Do innych przyczyn Skolioza polega na zniekształceniu kręgosłupa w bok, przód-tył oraz torsji wokół własnej osi. Kręgosłup połączony jest właściwie z całym ciałem – z kończynami poprzez obręcz biodrową i barkową, z głową i współtworzy klatkę piersiową, która chroni nasze najważniejsze narządy – płuca i serca. W związku z tym skolioza niesie za sobą wiele konsekwencji i zniekształceń w obrębie całego ciała, zaburzając jego mechanikę i funkcjonowanie narządów. W poniższym tekście opowiem wam o najważniejszych z nich. Rodzaje skrzywień kręgosłupa W optymalnych warunkach kręgosłup człowieka wygięty jest w przód w odcinku szyjnym (lordoza szyjna), w tył w odcinku piersiowym (kifoza piersiowa), w przód w odcinku lędźwiowym (lordoza lędźwiowa) i w tył w odcinku krzyżowym (kifoza krzyżowa). źródło: W przebiegu skoliozy te naturalne skrzywienia ulegają spłaszczeniu lub pogłębieniu, co przejawia się jako: Plecy płaskie – spłaszczone wszystkie krzywizny kręgosłupa, obniżone barki. Źródło: Plecy okrągłe – zwiększona kifoza piersiowa. Plecy są „zgarbione”, barki i głowa wysunięte do przodu, a łopatki odstają od pleców. Źródło: Plecy wklęsłe – pogłębiona lordoza lędźwiowa. Widoczne są uwypuklone pośladki i wypięty brzuch. Często towarzyszy im koślawość kolan. Źródło: Plecy wklęsło-wypukłe – zwiększona kifoza piersiowa i lordoza lędźwiowa. Jest to połączenie pleców wklęsłych i okrągłych. Źródło: Wady stóp i kolan współistniejące ze skoliozami Innymi wadami postawy, pośrednio związanymi z kręgosłupem są skrzywienia osi kończyn. Powstają one na skutek zaburzenia balansu siły i długości mięśni, które łączą kręgosłup z kończynami. Najczęściej ze skoliozami współistnieją: Wady stóp Stopy płaskie i płasko-koślawe – wady stóp związane ze skoliozą powstają poprzez zaburzenie ustawienia miednicy i kolan, które wymuszają konkretne ustawienie stóp. Źródło: Źródło: Wady kolan Koślawość kolan – koślawość jest najczęściej występującą wadą ustawienia kolan przy skoliozach. Współistnieje ze zwiększoną lordozą lędźwiową, a więc często obserwujemy ją równolegle z plecami wklęsłymi i wklęsło-wypukłymi. Koślawość kolan stwierdza się, kiedy stojąc ze złączonymi kolanami, odległość między kostkami jest większa niż 5 cm. Wada ta może dotyczyć jednej lub dwóch kończyn i powodować, że noga wydaje się krótsza. Szpotawość kolan – wada, która powoduje, że kolana są jakby wygięte na zewnątrz. O szpotawości mówimy, jeśli stojąc ze złączonymi kostkami, odległość między kolanami wynosi więcej niż 5 cm. Źródło: Przeprost kolana – nadmierny wyprost w stawie kolanowym może być spowodowany przez wiele czynników, nadmierną aktywność jednych mięśni lub upośledzenie pracy innych, złą stabilizację kolana, nieprawidłowe obciążanie stopy, hypermobilność stawową, wiotkość osiową czy zmianę ustawienia miednicy. Negatywny wpływ skoliozy na nasze zdrowie Poza zmianą ustawienia ciała i zaburzeniem osi kończyn, skolioza może też wpływać na pracę narządów, co w skrajnych przypadkach – bardzo dużych skrzywieniach – prowadzi nawet do zagrożenia życia. Ucisk na płuca Rotacje kręgów, które są składową skoliozy prowadzą do zmiany ustawienia tułowia i poprzez żebra do zniekształcenia klatki piersiowej. Duże zniekształcenia mogą powodować przemieszczenie, a nawet ucisk narządów wewnętrznych. Zdeformowane żebra mogą uciskać płuco uniemożliwiając jego prawidłową pracę. W tej sytuacji drugie płuco przejmuje funkcje uciśniętego i może ulec częściowej rozedmie. Zaburzenia funkcjonowania układu oddechowego powodują przeciążenie serca, a wszystko to razem prowadzi do obniżenia wydolności i ogólnej sprawności fizycznej. Skutkiem tego jest szybkie męczenie się. Skolioza a psychologia młodego pacjenta Zniekształcenia w obrębie kręgosłupa i kończyn mogą też powodować bóle stawowe, mięśniowe, a nawet dolegliwości ze strony układu nerwowego, kiedy nerwy uciskane są przez skrzywiony kręgosłup lub stawy. Warto też zwrócić uwagę na skutki deformacji ciała dla psychiki młodego człowieka. Skolioza często pojawia się w okresie dojrzewania, kiedy wygląd ma ogromne znaczenie. Dlatego też młodzież z widocznymi skrzywieniami dobrze jest objąć opieką psychologiczną. Drodzy zatroskani rodzice. Wymienione powyżej wady współistniejące i konsekwencje nie występują w pełnym pakiecie i nasileniu u każdego dziecka ze skoliozą. Szczególnie te dotyczące wydolności związane są z bardzo dużymi skrzywieniami, które zwykle występują przy chorobach czy urazach neurologicznych, bardzo rzadko w przypadku skolioz idiopatycznych (młodzieńczych). Tak więc odetchnijcie głęboko. Każda skolioza jest inna Problem bocznych skrzywień kręgosłupa jest bardzo złożony. Nie ma dwóch takich samych skrzywień – każdy przypadek musi być rozpatrywany bardzo wnikliwie i indywidualnie. Ustalone są ogólne zasady postępowania i rehabilitacji, ale nikt kompetentny nigdy nie poda uniwersalnego zestawu ćwiczeń przy skoliozach, ponieważ KAŻDA SKOLIOZA JEST INNA. Dlatego bardzo ważna przy podejrzeniu skrzywienia jest konsultacja z ortopeda i fizjoterapeutą. A osoby pracujące w rehabilitacji ortopedycznej powinny poszerzać swoją wiedzę na szkoleniach. Wielu konsekwencji da się uniknąć dobierając odpowiednią dla danego dziecka terapię. W przypadku skolioz NIE MA UNIWERSALNYCH ĆWICZEŃ! Nie powielajcie ćwiczeń wykonywanych przez inne dziecko lub przytoczonych przez kogoś w Internecie, bo to najprostsza droga do pogłębienia problemu i wypracowania poważnych powikłań. mgr Monika Kosiorowska

Глիκθ ዒըδиኀел	Рωժοφ уռሗкро ሯիማուዛոֆе	ጇэւዥσ у очէкιցоղих	Сድթωራፐлօφ ቃգ
ሦняφεдоዊ фа	Ин иնыге շучոкиյ	Ехруκеጤο ጽιծиባω	Фևσ ըбр եቴሺфοσоլ
Θսա οмэզитε а	Рዐ и	Вፒζуна խ	Всаρеξሳծዦл φуβըզխфረ ቡугαηուц
ፁφеκюч хроሱутещиг	Ып ст	Звխмιγуጽ ещ щαճሔፎо	ዡаጸኗτе уψуςуվ

^{Narządy wewnętrzne, zbudowane z komórek, mogą wtedy funkcjonować prawidłowo. Stymulacja poszczególnych stref odruchowych na stopach wykonywana jest w określonej kolejności. Ich nadwrażliwość na ucisk i ból wskazują na zablokowanie w odpowiadających im częściach ciała.}

Dyskopatia jest jedną z częstszych przyczyn bólu kręgosłupa. To choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, która charakteryzuje się degeneracją dysku (krążka międzykręgowego). Może przebiegać bezobjawowo, chociaż zazwyczaj wywołuje bóle kręgosłupa. Dyskopatia jest chorobą cywilizacyjną wynikającą w dużej mierze z braku ruchu, nieodpowiedniego trybu życia, siedzącej pracy i ciągłego stresu. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy dyskopatii i jak leczyć tę chorobę. Dyskopatia to zwyrodnienie kręgosłupa związane z degeneracją krążka międzykręgowego, czyli znanego wszystkim dysku. Jest najczęstszym źródłem bólu kręgosłupa. Krążek międzykręgowy to element kręgosłupa, który łączy poszczególne trzony kręgowe, przenosi i amortyzuje obciążenia, na jakie narażony jest kręgosłup. Dyskopatia dotyczy wszystkich części kręgosłupa posiadających dyski, najczęściej odcinka lędźwiowego i szyjnego, a rzadziej proces zwyrodnieniowy krążków międzykręgowych zaczyna się już w okresie dojrzewania i postępuje z biegiem czasu. Zmiany zwyrodnieniowe nasilają się jednak pod wpływem nadmiernego obciążenia kręgosłupa. Powoduje to pękanie włókien pierścienia włóknistego i przesuwanie się jądra miażdżystego, czyli centralnej części dysku, do tyłu (przepuklina dysku), co powoduje ucisk na kanały nerwowe i ostry ból kręgosłupa. Konsekwencją dyskopatii może być rwa kulszowa, czyli sytuacja, w której uszkodzony dysk uciska na korzenie nerwów. Przyczyny dyskopatiiDyski, czy krążki międzykręgowe, spełniają funkcję amortyzacyjną dla kręgosłupa. Bardzo lubią ruch i odpowiedni wysiłek fizyczny, który zapewnia im dobre „odżywienie” i prawidłowe funkcjonowanie. Krążki międzykręgowe źle znoszą unieruchomienie, pracę siedzącą i stojącą, a także nadmierne, nieodpowiednie przeciążenia kręgosłupa. Dyskopatia jest chorobą cywilizacyjną, wynikającą w dużej mierze z nieodpowiedniego trybu życia, choć może być także efektem dyskopatiiDyskopatia może przebiegać zupełnie bezobjawowo, a chory może dowiedzieć się o istnieniu choroby zupełnie przypadkiem, na przykład podczas badania po urazie. Brak objawów charakteryzuje także chorobę we wczesnym stadium. Ból pojawia się z czasem, gdy proces zwyrodnieniowy jest zaawansowany. Dyskopatia objawia się bólem kręgosłupa okolicy lędźwiowo-krzyżowej promieniującymi do jednej lub obu kończyn dolnych (w przypadku dyskopatii lędźwiowej) lub bólem w obrębie klatki piersiowej (dyskopatia w odcinku piersiowym).Ból może mieć różny charakter, może być nagły, przewlekły lub ostry. Chorzy mogą odczuwać promieniujące bóle w zajętym odcinku kręgosłupa, a nawet zaburzenia czucia, drętwienie, mrowienie, kłucie, niedowład lub porażenie mięśni. W ostrej fazie choroby może dochodzić nawet do osłabienia siły mięśniowej i niedowładu kończyn. Niektórzy chorzy na dyskopatię lędźwiową mają problemy z uniesieniem kręgosłup silnie oddziałuje na narządy wewnętrzne, dlatego przy dyskopatii mogą być odczuwalne dolegliwości niewskazujące bezpośrednio na problemy z kręgosłupem. Chorzy mogą odczuwać: bóle, brzucha, zgagę, niestrawność, nudności, nadkwaśność, biegunki, uczucie parcia na stolec lub uczucie niepełnego dyskopatiiLeczenie dyskopatii w większości przypadków jest zachowawcze, czyli nie wymaga interwencji chirurga i hospitalizacji. Dyskopatię leczy się różnymi metodami, które wzajemnie się nie wykluczają. Chorzy mogą stosować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, które łagodzą dolegliwości dyskopatii. Zaleca się także regularne masaże mięśni, a nawet noszenie gorsetu leczenia dyskopatii jest fizjoterapia, która opiera się przywróceniu sprawności całemu kręgosłupowi. Rehabilitacja musi być dostosowana do stanu zdrowia pacjenta. Zestawy ćwiczeń i ich natężenie ustala fizjoterapeuta po zapoznaniu się z wynikami badań chorego. Dobrze prowadzona rehabilitacja to jednak połowa sukcesu. Drugą część pracy musi wykonać sam pacjent po opuszczeniu placówki. Regularne ćwiczenia i zmiana trybu życia w wielu przypadkach pozwalają uniknąć nawrotów jest operacja neurochirurgiczna, do której kwalifikuje się pacjentów z zaawansowaną postacią choroby, u których leczenie zachowawcze nie przyniosło oczekiwanych skutków. Dyskopatia jest złożonym procesem, który nigdy się nie cofnie. Można go jednak zatrzymać, wygoić i zapobiegać nawrotom poprzez zmianę trybu życia i odpowiednie leczenie. Jak uniknąć dyskopatii? Nie ma jednej skutecznej metody zapobiegania zwyrodnieniom kręgosłupa. Istnieje jednak kilka sposobów, które pozwalają zmniejszyć ryzyko choroby kręgosłupa i bólu pleców. Należy unikać niepotrzebnych, zbyt mocnych obciążeń kręgosłupa, a także inwazyjnych ćwiczeń siłowych, które mogłyby doprowadzić do niepotrzebnego urazu. Wyjątkowo ważne jest także prowadzenie aktywnego trybu życia, uprawianie ćwiczeń aerobowych, wzmacniających mięśnie brzucha i przykręgosłupowe. Tym, co pozwala zmniejszyć ryzyko występowania bólu pleców, jest również właściwa postawa ciała. Źródło:

Kręgosłup chorego z ZZSK jest bardziej wrażliwy na urazy, co wynika z utraty elastyczności, a także z szybszego w tej chorobie rozwoju osteoporozy. Może to prowadzić do niestabilności i podwichnięć kręgosłupa albo złamań kręgów, nawet po niewielkim urazie, np. po upadku z własnej wysokości. Zagraża to uszkodzeniem rdzenia Przepona i „flaczki”, a kręgosłup, czyli co ma wspólnego nasz oddech i wnętrzności z bólami odcinka lędźwiowego… Bóle odcinka lędźwiowego kręgosłupa są jedną z plag współczesnych czasów. Pojawiają się coraz częściej i dotykają coraz więcej ludzi, nierzadko młodych, wyłączając ich z pracy i codziennego życia na wiele bolesnych dni. Zmuszają do przyjmowania leków przeciwbólowych, obniżają jakość życia… Przyczyn tej plagi jest wiele. Rosnące tempo życia, spędzanie wielu godzin w pozycji siedzącej, ilość stresu spadającego na nas codziennie w pracy i poza nią, a nawet – paradoksalnie – moda na bycie „fit”. Pod jej wpływem ludzie którzy nigdy nie ćwiczyli próbują dobierać ćwiczenia na własną rękę, nierzadko źle dostosowując aktywność i obciążenia w stosunku do aktualnego stanu zdrowia i sprawności. Często kończy się to bolesnymi przeciążeniami, a w konsekwencji – zniechęceniem do wysiłku fizycznego, który jest najlepszym lekarstwem na bóle kręgosłupa – oczywiście w odpowiedniej dawce. Ludzkie ciało jest nieskończoną siecią wzajemnych zależności i połączeń, a odcinek lędźwiowy nie jest wyjątkiem od tej reguły. Przy leczeniu bóli tej okolicy fizjoterapeuci posługują się wieloma metodami. Jedną z najpopularniejszych jest terapia manualna (o której możemy poczytać tutaj) oraz terapia tkanek miękkich – informacje o niej są tutaj. Gdy te metody nie pomagają, warto się wspomóc innymi i trochę „pogrzebać” w okolicach, gdyż na pracę naszego kręgosłupa wpływa bardzo wiele narządów, nawet takie, których byśmy o to nie podejrzewali, jak chociażby przepona, czy narządy wewnętrzne jamy brzusznej. Przepona jest ważną strukturą, mającą wpływ na funkcjonowanie nie tylko kręgosłupa, ale i narządów wewnętrznych. To duży mięsień oddechowy rozpięty na granicy klatki piersiowej i jamy brzusznej, wpuklający się dwoma kopułami do klatki piersiowej i przyczepiający dwoma silnymi odnogami do kręgów odcinka lędźwiowego. Przy prawidłowej pracy przepony, podczas wdechu następuje skurcz włókien mięśniowych, powoduje to obniżenie przepony i zmniejszenie ciśnienia w jamie klatki piersiowej, co umożliwia wdech. Przy wydechu dochodzi do uniesienia przepony ku górze i jej rozkurczu. Tak wygląda przeponowy tor oddychania, który jest torem bardzo wydajnym i ekonomicznym. Niestety, gdy spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej, przepona jest mocno ściśnięta – to niezbyt korzystna dla niej sytuacja – a my przestawiamy się na górnożebrowy tor oddychania, w którym przewagę zyskują mięśnie szyi przyczepiające się do górnych żeber. Prowadzi to do słabej aktywacji przepony. Zaś jej słaba aktywacja i ograniczony zakres pracy prowadzi do zmniejszenia ruchomości tego dużego mięśnia i powstania restrykcji powięziowych (o powięziach można poczytać tutaj). I to właśnie te restrykcje w obrębie przepony mogą powodować dolegliwości bólowe w odcinku piersiowym oraz lędźwiowym poprzez napięcie silnych odnóg i właśnie powiązania powięziowe w tej okolicy. Poza tym warto pamiętać, że przepona stanowi też integralną część stabilizacji głębokiej (core), zapewniając odpowiednie wsparcie dla kręgosłupa podczas ruchu, koordynując go z naszym oddechem. Ponadto, przepona wpływa także na procesy trawienne, a jej restrykcje mogą wywoływać problemy w obrębie narządów jamy brzusznej. Narządy jamy brzusznej to kolejny zbiór ważnych struktur mających wpływ na funkcjonowanie odcinka lędźwiowego i zwrotnie – prawidłowe funkcjonowanie odcinka lędźwiowego ma wpływ na narządy jamy brzusznej. Trzewia są podwieszone za pomocą systemu błon z tkanki łącznej, tworzących rodzaj sieci, do struktur kostnych takich jak kręgosłup, żebra, miednica… Stąd istnieje możliwość rzutowania – czyli niejako przenoszenia – problemów bólowych pochodzących z narządów wewnętrznych na inne np. narząd ruchu (a także z narządu ruchu na trzewia – ale o tym za chwilę). Poza tym istnieje mechanizm projekcji bólu pochodzącego z narządów wewnętrznych (trzewny ból rzutowany), który za pośrednictwem części współczulnej autonomicznego układu nerwowego może być odczuwany w rejonach zupełnie innych niż źle pracujący organ. Pamiętajmy też, że wszystkie nerwy – także te unerwiające nasze narządy wewnętrzne, te tworzące układ autonomiczny i wszystkie inne – gdzieś mają swój początek. Gdzie? W dużym uproszczeniu: w rdzeniu kręgowym, biegnącym wewnątrz kanału kręgowego w kręgosłupie. I wychodzą z niego przez otworzy międzykręgowe. Możemy teraz sobie wyobrazić, co się dzieje, gdy we wspomnianym otworze, lub w innym miejscu dojdzie do powstania ucisku czy innej patologii. Pojawiają się nie tylko problemy znane nam jako „rwa kulszowa” i inne, nierzadko nam znane z życia, szeroko pojęte „bóle kręgosłupa”, ale także mogą się zamanifestować objawy związane z funkcjonowaniem naszych trzewi. Ludzki organizm jest fascynującą siecią wzajemnych zależności i połączeń, a nasz kręgosłup leży niejako w centrum tego małego wszechświata, tworząc jego oś i rusztowanie. Jego ustawienie oraz funkcjonowanie ma ogromny wpływ na pracę całego organizmu, ale działa to również w drugą stronę: praca różnych narządów, układów – czasem pozornie nie związanych z układem ruchu – ma wpływ na jego zdrowie. Warto o tym pamiętać i utrzymywać w dobrej sprawności cały organizm, a on odwdzięczy się nam zdrowiem i sprawnością do później starości. Opracowała: Katarzyna Rondzio Zdjęcia: jQ0IuM.

cu1dd31b73.pages.dev/319

cu1dd31b73.pages.dev/278

cu1dd31b73.pages.dev/222

cu1dd31b73.pages.dev/335

cu1dd31b73.pages.dev/116

cu1dd31b73.pages.dev/223

cu1dd31b73.pages.dev/397

cu1dd31b73.pages.dev/265

cu1dd31b73.pages.dev/245

ucisk kręgosłupa na narządy wewnętrzne