Himalajska sol ili bijelo zlato iz Azije često se predlaže kao dobra zamjena za običnu kuhinjsku sol koju koristimo gotovo svakodnevno. Brojni izvori navode razne dobrobiti himalajske soli na zdravlje, međutim tek neke od njih naš organizam zaista može iskoristiti. Himalajska sol najviše je posebna po tome što stiže iz Pakistana, odnosno podnožja planinskog lanca […] Soli używamy na co dzień. Konsumenci sól stosują jako najczęstszą z przypraw dla poprawienia smaku. Producenci i przetwórcy żywności sól stosują jako konserwant dla zabezpieczania żywności przed zbyt szybkim psuciem i dłuższego jej przechowywania. Sól spożywcza i drogowa Mało kto zastanawia się czym jest sól, jednakże coraz więcej osób poszukuje soli lepszej. Szczególnie odkąd dowiedzieliśmy się, że zamiast soli spożywczej powszechnie stosowana jest sól drogowa. Polska sól różowa, biała, niebieska Wielu wybiera różową, reklamowaną i drogą sól himalajską, ale mało kto wie, że w Polsce mamy pokłady soli różowej. W Kopalni Soli w Kłodawie (w połowie drogi pomiędzy Poznaniem a Warszawą) wydobywana jest sól różowa, biała, a także błękitna. Wprawdzie sól błękitna jest rzadkością, ale z rzetelności wspominam tę ciekawostkę. Czy sól nazywana himalajską jest warta wyższej ceny? W dobie pogoni za szybkim zyskiem kosztem zdrowia, a nawet życia bliźnich nawet sól jest fałszowana i podbarwiana. Po co więc szukać soli egzotycznej narażając na szwank zdrowie swoje i rodziny, podczas gdy w Polsce są znaczne pokłady soli? I do tego najlepszej z najlepszych! Polska zawsze była solną potęgą, w Polsce były liczne kopalnie, niegdyś nazywane żupami solnymi. W dawnej Polsce żupą solną nazywano kopalnię soli, zwykle w posiadaniu książąt lub królów. Żupą solną, tak jak kopalniami kruszców zarządzał żupnik (mianowany urzędnik królewski). Oprócz żup królewskich istniały również żupy prywatne. Polskie kopalnie soli Najstarsze polskie kopalnie soli były w Wieliczce i Bochni. Od XIII wieku nazywano je kopalniami soli kamiennej. W średniowiecznej Polsce były dwa obszary wydobycia soli:– podkrakowski, złożony z żup w Wieliczce i Bochni – działający co najmniej od XI wieku;– ruski, składający się z żup królewskich w Tyrawie Solnej, Starej Soli, Jasienicy Solnej, Modryczu, Stebniku, Solcu, Truskawcu, Kałuszu i Sołotwinie – znajdujący się na terenie dawnych Grodów Czerwieńskich – działający przypuszczalnie od czasów rzymskich. Kopalnia soli w Kłodawie jest najmłodszą kopalnią soli w Polsce – pierwsze wydobycie soli miało tam miejsce w roku 1954. Jak ważna była i jest sól kamienna? Jak ważna była i jest sól kamienna świadczą słowa zarówno rzymskiego przyrodnika Pliniusza Starszego (23-79): „Dwie rzeczy są najważniejsze na świecie: słońce i sól” jak też profesora Juliana Aleksandrowicza: „Sól kamienna odgrywała w naszej cywilizacji zawsze szczególną rolę. Była przyprawą, ale także czymś więcej, gdyż ludzkość jakby instynktownie wiedziała, że zawiera ona składniki decydujące o zdrowiu.” Dużo o wartości soli tak pod kątem kulinarnym jak i kultowym przeczytać można w Biblii, czyli Piśmie Świętym. Zawarta tam wiedza wymaga oddzielnego artykułu. Różne funkcje soli W wielu krajach sól kamienna spełniała rolę jednostki monetarnej, wszędzie zaś doceniono jej właściwości konserwujące i walory kulinarne. Dziś wiemy, że sól kamienna oprócz chlorku sodu (NaCl) zawiera szereg naturalnych biopierwiastków niezbędnych dla prawidłowego przebiegu procesów fizjologicznych. Sól Kłodawska W Kopalni Soli w Kłodawie sól pozyskiwana jest tradycyjną metodą górniczą, systemem komorowo-filarowym. Kłodawska sól jest minerałem o wysokim stopniu czystości i nie wymaga wzbogacania, stanowi bogate źródło mikroelementów niezbędnych do prawidłowego, zdrowego funkcjonowania organizmu człowieka. Profesor Julian Aleksandrowicz nazwał je „pierwiastkami życia”. Solić czy nie solić? Wchodzące w skład soli kamiennej naturalne biopierwiastki tworzą łatwo przyswajalne przez organizm kompleksy. Te zaś sterują czynnościami metabolicznymi, czyli przemianą materii, a także odgrywają zasadniczą rolę w aktywności niezbędnych dla życia procesów enzymatycznych. Niedobór bądź nadmiar biopierwiastków wpływa na zdrowie niekorzystnie, a nawet niszcząco. Skład biopierwiastków w polskiej soli kłodawskiej zbliżony jest do ich zawartości w płynie ustrojowym organizmu ludzkiego. W kłodawskiej soli zawarte są: magnez, mangan, żelazo, cynk, miedź, wapń, potas, selen i inne. Skąd się wzięła sól w Kłodawie? Polska sól wydobywana w Kłodawie i okolicach Inowrocławia to pozostałość śródlądowego, bardzo słonego Morza Cechsztyńskiego o powierzchni 600 tys. km2, rozciągającego się od terenu gdzie dziś jest Wielka Brytania, dzisiejsze Morze Północne, aż po tereny dzisiejszej Polski. Gdy klimat stał się gorący i suchy morze wyparowało zostawiając warstwę zalegającą obecnie na głębokości 3-6 Kłodawie pokłady soli zostały wypiętrzone, tak że dzieli je od powierzchni niekiedy tylko 100 m. Kłodawska sól kamienna Metoda wydobycia pozwala zachować w pełni stworzone przez przyrodę walory, a produkty końcowe uzyskiwane są przez przeróbkę mechaniczną, bez stosowania chemii. Mamy więc sól naturalną niczym nie wzbogacaną. Jeśli ktoś potrzebuje soli wzbogaconej w jod to w ofercie Kopalni soli w Kłodawie też taką znajdzie. Kłodawskie sole lecznicze Terapia balneologiczna to jedna z najstarszych metod leczenia. Dobroczynny wpływ kąpieli leczniczych wynika z zawartości i składu substancji rozpuszczalnych w wodzie. Sole magnezowo-potasowe z Kłodawy są doskonałe także do kąpieli. Sól kłodawska ma dużo składników rozpuszczalnych i korzystny skład chemiczny. Zawiera znaczne ilości wapna i magnezu, ale mało jodu. Kłodawska sól zawiera w 1 kg: Sód 385 mg, Potas 900 mg, Wapń 2472 mg, Magnez 81 mg, Amon 4 mg, Chlorki 596 mg, Siarczek 5833 mg, Wodorowęglan 12 mg, Bromki 28 mg, Jodek 10 mg. Bez trucizn Większość soli zalegających półki sklepowe zawiera groźne trucizny na czele z cyjankami, najczęściej żelazocyjankiem potasu K4Fe(CN)6 zazwyczaj oznaczanym E 536, a także jodkiem potasu. Sól kłodawska nie zawiera tych trucizn. Dar natury jakim jest kłodawska sól kamienna, klasyczna przyprawa poprawiająca smak potraw, zup, ryb, mięs, sosów, przetworów domowych…, to minerał o wysokim stopniu czystości; zawiera bogate źródło „pierwiastków życia”, czyli mikroelementów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Biopierwiastki Wśród pierwiastków życia wyróżniamy makroelementy (pierwiastki podstawowe) oraz mikroelementy (pierwiastki śladowe).Makroelementy to: wapń, potas, sód, magnez, chlor, siarka, fosfor…Mikroelementy to: bor, chrom, cynk, fluor, jod, kobalt, krzem, miedz, molibden, nikiel, selen, wanad, żelazo… Skąd różne barwy soli Różową barwę nadaje soli rozproszony w soli hematyt, czyli żelazo występujące w postaci tlenków. O intensywności tej barwy decyduje ilość zabarwienie soli powodują prawdopodobnie defekty sieci zabarwienie soli powodują wrostki minerałów miedziowych (np. atacamitu).Sól wielicka ma barwę szarą, powodują ją domieszki ilaste.
Kup teraz na Allegro.pl za 12,79 zł - SÓL HIMALAJSKA CZARNA (Kala Namak) 1kg (13371854402). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect!
Sól himalajska o charakterystycznym różowym zabarwieniu pochodzi – wbrew swej nazwie – z pakistańskiego regionu znajdującego się około 300 kilometrów od Himalajów. Sól himalajska reklamowana jest jako najzdrowsza sól świata wydobywana tradycyjnymi metodami. Dzięki swoim właściwościom wykorzystywana ma być od wieków w pakistańskiej medycynie ludowej. Tyle tytułem reklamy. A jaka jest prawda?Czym jest sól i jakie są jej rodzaje?Sól to krystaliczny minerał składający się z dwóch pierwiastków: sodu oraz chloru. Ze względu na pochodzenie i sposób przetwarzania wyróżnia się:sól warzoną, sól morską, sól kamienną. Sól warzona nazywana również kuchenną powstaje wskutek odparowania wody z soli kamiennej. Jest niemal czystym chlorkiem sodu, gdyż na etapie jej produkcji większość pierwiastków śladowych ulega odparowaniu. Do soli kuchennej często dodaje się substancje przeciwzbrylające i wybielające, a w Polsce od 1997 roku [1] również jod. Fortyfikacja jodem to element profilaktyki chorób tarczycy powiększonej tarczycy, czyli wola. A także przeciwdziałanie kretynizmowi, czyli chorobie dotykającej dzieci, które w trakcie życia płodowego były narażone na niedostateczną podaż jodu. Ze względu na silne przetworzenie i oczyszczenie, sól warzona ma opinię mniej wartościowej niż inne w tabletkach w leczeniu chorób tarczycy. Poznaj jego działanie i skutki uboczneNa jakie choroby zapada tarczyca? Ich objawySól morska powstaje w wyniku odparowania wód oceanicznych lub wód pochodzących z jezior słonowodnych. Proces ten wiąże się z niewielkim przetworzeniem, dzięki czemu sól morską uważa się za naturalną. Na rynku dostępnych jest wiele odmian soli morskiej, różniących się składem i jakością. Od miejsca pozyskiwania zależą proporcje pierwiastków śladowych, wynikający z nich kolor, a także smak. Im ciemniejsze zabarwienie soli morskiej, tym więcej spodziewać się można składników mineralnych, ale również zanieczyszczeń. Ze względu silne zanieczyszczenie wód oceanów i mórz sól morska może zawierać śladowe ilości metali rodzajem soli jest sól kamienna. Ściśle rzecz ujmując, również jest ona solą morską, choć powstałą przed wiekami, po wyschnięciu mórz prehistorycznych. Występuje w postaci brył o różnym zabarwieniu: od szarego, przez pomarańczowe, aż po niebieskie lub zielone. Znajdziemy tu śladowe ilości składników mineralnych, takich jak: magnez, żelazo, potas, wapń, cynk oraz jod. Rodzajem soli kamiennej jest sól himalajska różowa, która swoją charakterystyczną barwę zawdzięcza obecności tlenku kamienna jest nieprzetworzona i nieoczyszczona, ma więc opinię najzdrowszego rodzaju himalajska – skład. Czy rzeczywiście jest wartościowy?Sól himalajska skład chemiczny ma bardzo zbliżony do składu soli kuchennej. W obu przypadkach 97-98 proc. masy soli stanowi chlorek sodu (NaCl), a pozostałą część niewielki odsetek wody i śladowe ilości innych pierwiastków, które ani nie są szkodliwe, ani nie zapewniają godnych uwagi efektów debacie na temat wyższości jednego rodzaju soli nad innym, najczęściej podnoszonym argumentem jest właśnie zawartość wyżej wymienionego związku chemicznego. Niektórzy producenci i dystrybutorzy uzasadniają, że sól himalajska skład ma korzystny, bo chlorek sodu nie przekracza 40 proc. zawartości. Trudno o większe niedomówienie, wynikające z faktu podawania danych na temat ilości sodu, nie zaś chlorku podkreślany jest również fakt, iż sól himalajska zawiera "84 minerały niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu". Taka informacja pochodzi z kart książki "Water and Salt: The Essence of Life: The Healing Power of Nature" autorstwa dr Barbary Hendel i Petera Ferreiry. To jedyne źródło tych danych. Wyliczanie wszystkich opisanych tam składników mineralnych nie ma sensu, dość zaznaczyć, że obok nieznacznych ilości potasu, wapnia, cynku czy żelaza znajdują się na tej liście również niebezpieczne dla zdrowie uran, pluton, rtęć i ołów. Badanie przeprowadzone przez bawarski Urząd ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności wykazało, że w piętnastu różnych próbkach soli himalajskiej znaleziono, maksymalnie 8 różnych składników mineralnych, zamiast deklarowanych 84. pierwiastków. Popularne produkty kontra nadciśnienie – te 10 hitów polecaj... W Certificate of the Analysis of Himalayan Crystal Mineral Rock Salt mającym przekonać o wartościach soli himalajskiej, przedstawiono co prawda pomiary dla wspomnianych 84 pierwiastków, jednak zawartość 45 z nich nie przekroczyła 0,01 ppm, co oznacza, że sposób pomiaru nie potwierdził w sposób konkretny obecności danego składnika. Tylko kilkanaście rodzajów pierwiastków odnotowano na poziomie przekraczającym 1 ppm, wśród nich zaś znalazły się także te uznawane za szkodliwe: kadm, tal oraz ołów. Pierwiastki traktowane jako niezbędne dla zdrowia nie występują w ilości, która pozwalałyby sformułować jakiekolwiek wiążące oświadczenia należy, że niezależnie od reprezentacji jakościowej pierwiastków stanowią one łącznie 2-3 procent składu soli. To naprawdę niewiele. Nawet jeśli pod uwagę weźmiemy te najsilniej reprezentowane: potas (3,5 g/kg), czy wapń (4,05 g/kg), przy zaleceniu ograniczenia dziennej dawki soli do 5 g, czyli 1 łyżeczki (zgodnie z wytycznymi WHO), ilość ta albo nie ma dobroczynnego wpływu na zdrowie, albo nie stanowi zagrożenia (jeśli mowa np. o kadmie czy ołowiu). Zgodnie z wyliczeniami bawarskich ekspertów łyżeczka soli dziennie dostarcza około 2,25 miligramów wapnia, podczas gdy dzienne zapotrzebowanie na ten składnik szacuje się na 1000 jakiejkolwiek soli nie może być więc traktowane jako sposób na dostarczenie do organizmu składników mineralnych za wyjątkiem sodu i chloru. Dietę zasobną w odpowiednie dawki magnezu, wapnia czy żelaza konstruuje się za pomocą innych produktów objawia się nadmiar i niedobór sodu w organizmie?Sól himalajska – właściwości i kontrowersjeW soli również himalajskiej występuje sód – najbardziej niekorzystny z obecnych związków. Stanowi on niemal 40 procent soli. Nadmiar sodu w diecie przyczynia się do zwiększenia ryzyka udaru mózgu i niekorzystnie wpływa na ciśnienie tętnicze. Każda sól powoduje również zatrzymywanie wody w organizmie. Pojawiające się czasem informacje na temat zdrowotnych korzyści płynących ze spożywania soli himalajskiej, nie mają żadnego naukowego producenci i dystrybutorzy przekonują, że sól himalajska skład ma tak korzystny, że jej używanie – w odróżnieniu od innych rodzajów soli – nie powoduje podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi, a nawet może je obniżyć. Wobec powyższych informacji to stwierdzenie nieprawdziwe i może również budzić fakt, że dostępna w sprzedaży sól himalajska nie jest solą jodowaną. Niedoprecyzowana w źródłach pozostaje faktyczna ilość tego pierwiastka. Niektóre materiały wskazują, iż nie ma go w ogóle. Z danych zawartych w książce "Water and Salt: The Essence of Life: The Healing Power of Nature" Barbary Hendel i Petera Ferreiry wynika, że jest to mniej niż 0,1 g jodu na 1 kg soli. Konkretna wartość nie została określona z powodu niedokładności obranej metody jest pierwiastkiem niezbędnym w procesie produkcji hormonów tarczycy. Jego przedłużające się niedobory prowadzą do niedoczynności tarczycy oraz jego powiększenia i powstania wola. Mają również wpływ na zaburzenia płodności. Zbyt mała ilość jodu w diecie ciężarnych może powodować niewłaściwy rozwój mózgu u ramach Programu Eliminacji Niedoboru Jodu realizowanego przez polski Instytut Żywności i Żywienia, przeprowadzono w latach 2006 i 2008-2011 badanie na grupie dzieci w wieku 9-13 lat. Okazało się, że zaledwie dieta 62 proc. uczestników dostarczała jod na poziomie średniego dziennego zapotrzebowania. Badanie potwierdziło również, że sól kuchenna jodowana stanowiła znaczące źródło tego pierwiastka, a diety jej pozbawione w 96 proc. przypadków były niedoborowe w powyższe prowadzą do dwóch zasadniczych wniosków. Po pierwsze, zastępowanie jodowanej soli kuchennej pozbawioną tego ważnego pierwiastka solą himalajską może prowadzić do chorób spowodowanych jego brakiem. Po drugie zaś, zalecenia WHO nakazujące ograniczanie soli w codziennej diecie sugerują konieczność dostarczania jodu z innych różnice pomiędzy solą himalajską a naszą rodzimą solą kłodawską mogą dotyczyć smaku, konsystencji, a przede wszystkim ceny. Stwierdzenie, że sól himalajska różowa jest zdrowsza od innych, nie ma nic wspólnego ze stanem faktycznym. Bez względu na preferowany przez nas rodzaj, solić należy z umiarem. Istotne z punktu widzenia ekologii wydaje się również pytanie, czy uzasadnione jest przewożenie przez tysiące kilometrów produktu, który w zasadzie nie różni się od pozyskiwanego z lokalnych zasobów. Sól cechsztyńska, występująca także w Polsce ma właściwości chemiczne i fizyczne bardzo zbliżone do himalajskiej. Miewa nawet różową istnieją żadne naukowe dowody i opracowania, które potwierdzałyby lecznicze właściwości soli bazie PubMed, gromadzącej osiągnięcia i wyniki badań naukowców z całego świata, próżno szukać wzmianek na ten temat. Sól Himalajska nigdy nie trafiła na listę publikowaną przez Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych, gdzie odnotowuje się informacje na temat wartości odżywczych produktów interesujących w kontekście trwałego wprowadzenia do diety. Rekomendacji soli himalajskiej nie udzielił również bawarski Urząd ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Instytucja ta przebadała piętnaście różnych próbek i wykazała, że sól himalajska skład swój opiera w 98 procentach na chlorku sodu, podobnie jak każda inna to cichy zabójcaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Sól himalajska jest najzdrowszą i najczystszą solą dostępną na ziemi. Miliony lat temu energia słoneczna wysuszyła główne morza. Ten rodzaj soli krystalicznej jest w całości czysty i naturalny, podobnie jak historyczny pierwotny ocean. Ta naturalna sól krystaliczna była przez miliony lat wystawiona na działanie ogromnego ciśnienia.

Fot: Kamila Cyganek / Sól himalajska jest reklamowana jako najczystsza i najzdrowsza sól istniejącą na ziemi. Opinie wokół tej teorii są jednak podzielone, ponieważ nie udowodniono naukowo jej zdrowotnych właściwości. Wiadomo jedynie, że jest wykorzystywana do celów leczniczych w kraju wydobywania – Pakistanie. Sól himalajska różowa jest typem soli krystalicznej, która ma nieco większe zastosowanie niż używana przez większość Polaków sól kuchenna. Różnica między obiema odmianami polega na tym, że sól himalajska nie jest przetwarzana i czyszczona chemicznie. To właśnie to ma sprawiać, że działa lepiej na organizm człowieka. Sól himalajska skład: bogactwo minerałów Różowa sól himalajska w swoim składzie zawiera wiele pierwiastków pozytywnie wpływających na organizm człowieka. W kryształkach soli znajduje się około 100 pierwiastków, ale należy zaznaczyć, że są tam również takie, które w nadmiernych ilościach mogą źle wpływać na zdrowie. W soli himalajskiej można znaleźć takie minerały jak: magnez, wapń, potas, fosfor, chrom, sód, mangan, żelazo, selen, cynk. Patrząc na tę listę, można dojść do wniosku, że w soli himalajskiej jest naprawdę sporo dobroczynnych minerałów. Trzeba jednak pamiętać, że większość z nich znajduje się w niewielkiej ilości, a dodatkowo oprócz nich sól zawiera chociażby rtęć, ołów czy iryd. Te pierwiastki nie przynoszą już korzyści zdrowotnych. Czy sól niskosodowa jest zdrowsza? Jaką sól wybrać? Zobacz film: Sól niskosodowa - czy jest zdrowsza? Jakie składniki znajdziemy w soli? Źródło: Co nas truje Sól himalajska: właściwości lecznicze. Prawda czy mit? Pytań dotyczących pozytywnych właściwości soli himalajskiej jest dużo, a naukowe badania nie przynoszą jednoznacznej odpowiedzi co do kwestii, czy jest ona zdrowsza od „zwykłej” soli kuchennej. Panuje opinia, że każda sól spożywana w nadmiernych ilościach źle wpływa na organizm. Najlepiej zatem stosować się do zaleceń lekarzy, którzy twierdzą, że dzienne spożycie soli nie powinno przekraczać jednej łyżeczki. Biorąc pod uwagę sporą ilość soli dodawanej do różnego rodzaju potraw czy przekąsek, utrzymywanie tego limitu wcale nie jest łatwe. Najbardziej niekorzystną substancją zawartą w soli, również tej himalajskiej, jest sód. Wszystko dlatego, że stanowi on niespełna 40 procent z całego jej składu. Spożywanie sodu w dużych ilościach zwiększa ryzyko doznania udaru mózgu, niekorzystnie wpływa na ciśnienie tętnicze, co z kolei może powodować inne stany chorobowe. Ponadto każda sól zatrzymuje wodę w organizmie. Mając na uwadze wszystkie te kwestie można powątpiewać w głoszone w mediach slogany o „najzdrowszej soli na świecie”. Wprawdzie różowa sól himalajska w składzie ma sporo pierwiastków, które mogą korzystnie wpływać na zdrowie, ale to nie zmienia faktu, że każdą sól należy spożywać z umiarem. Zobacz film: Którą sól wybrać? Źródło: Dzień Dobry TVN Tak jak każdą sól, tak i tą himalajską, można wykorzystywać jednak nie tylko do jedzenia. Różowa sól himalajska dobrze sprawdzi się jako środek do: płukania gardła jako środek dezynfekujący i łagodzący ból w czasie infekcji, inhalacji dróg oddechowych, szczególnie przy problemach z zatokami, okładów po ukąszeniach różnych owadów, kąpieli leczniczych. Sól himalajska: cena wyższa od „zwykłej” soli Poza składem sól himalajska różni się od soli kuchennej przede wszystkim ceną. O ile „zwykłą” sól w woreczku można kupić za około 1 zł za kilogram, o tyle różowa sól himalajska jest przynajmniej kilka razy droższa. Na formach internetowych często zadawanym pytaniem jest: gdzie kupić sól himalajską? Obecnie nie ma większego problemu ze znalezieniem jej w sklepach. Sól himalajską można kupić w większości supermarketów, sklepach kosmetycznych stacjonarnych i internetowych. Jeśli chodzi o ceny, to te w sklepach internetowych zaczynają się od około 7 zł za kilogram. Jest to jednak najniższa z możliwych cen, gdyż niektóre firmy sprzedają ją nawet za 50-60 zł! Wiele zależy od tego czy sól jest wzbogacona o inne substancje czy też nie, co nie zmienia faktu, że cena – w porównaniu do soli kuchennej – jest bardzo wysoka. Woda z solą himalajską: czy regularne picie przynosi korzyści? Picie wody z solą himalajską jest coraz bardziej popularne wśród osób aktywnych fizycznie oraz tych, którym zależy na oczyszczeniu organizmu. Do niedawna za „złoty środek” uznawano wodę z cytryną i miodem, teraz jednak wiele osób decyduje się na napój z soli himalajskiej. Nie tylko ma on działanie oczyszczające (oczyszcza wątrobę oraz eliminuje metale ciężkie znajdujące się w organizmie), ale również dobrze działa na układ pokarmowy. Właśnie dlatego coraz częściej sięgają po niego sportowcy i osoby odchudzające się. Ponadto woda z solą himalajską jest polecana osobom, które przeszły zatrucie pokarmowe, w celu przywrócenia do normy pracy układu pokarmowego. Przygotowanie napoju jest proste i szybkie. Do 1 litra wody należy wsypać około 1/4 łyżeczki soli himalajskiej i wszystko wymieszać. Taki napój najlepiej pić rano, zaraz po przebudzeniu. Później należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu (minimum 2 litry wody) oraz o tym, by nie spożywać zbyt dużej ilości soli w innych produktach. Zobacz film: Czy sól jest zdrowa? Źródło: Dzień Dobry TVN Sól można też stosować doraźnie, np. ból gardła można zwalczyć płukanką rozpuszczonej łyżki soli w letniej wodzie. Szczypta soli pod język jest też pomocna przy: bólach, atakach astmy, kaszlu czy kataru. Jej lecznicze właściwości są niedoceniane. Ważne jest, aby nie doprowadzić do przedawkowania soli.

W przeciwieństwie do tradycyjnej soli kuchennej, różowa sól himalajska pomaga zapobiegać nadmiernej retencji płynów w tkankach organizmu oraz w naturalny sposób poprawia krążenie sól himalajska to minerał pochodzący z górzystych obszarów Pakistanu, konkretniej ze znajdujących się 500 metrów pod ziemią złóż kopalni Khewra. Kilka lat temu różowe kryształki zostały okrzyknięte najzdrowszą i najczystszą solą niedawna sól himalajska jest powszechnie dostępna praktycznie we wszystkich sklepach ze zdrową żywnością i wielu supermarketach Europy, Azji i do spraw zdrowego żywienia twierdzą, że różowa sól dostarcza naszemu organizmowi wiele korzyści, a zatem każdy z nas powinien na włączyć ją do swojej codziennej diety jako zamiennik tradycyjnej, białej soli z Himalajów, która swą różową barwę zawdzięcza zawartości tlenku żelaza, zawiera aż 84 minerały niezbędne do prawidłowego funkcjonowania więcej, jest ona źródłem elektrolitów i pierwiastków śladowych, które wspomagają pracę wszystkich układów naszego ten jest szeroko wykorzystywany nie tylko w dietetyce, ale także znajduje zastosowanie jako element licznych kuracji leczniczych i zabiegów kosmetycznych. Wykazuje właściwości odprężająca oraz stymuluje regenerację komórek skóry. To jednak nie wszystko. Poznaj 10 najczęstszych zastosowań tego różowego skarbu!1. Sól himalajska zapobiega retencji płynówWielokrotnie pisaliśmy już, że jedną z głównych przyczyn nadmiernego gromadzenia się płynów w tkankach organizmu jest spożywanie rafinowanej soli kuchennej, niezwykle bogatej w szkodliwy himalajska w porównaniu do swojej białej siostry wypada bardzo korzystnie. Wręcz przeciwnie – zwalcza przykre dolegliwości związane z nadmiernym zatrzymywaniem płynów w tkankach organizmu. Stanowi również doskonałą profilaktykę przeciw tej zmorze milinów kobiet na całym swe różowa sól zawdzięcza zawartości aż 10 różnych pierwiastków śladowych. Stymulują one podstawowe funkcje narządów oraz w naturalny sposób regulują gospodarkę wodną Reguluje pH krwiJuż niewielka ilość różowej soli rozpuszczona w wodzie stanowi doskonały naturalny środek alkalizujący, oczyszczający krew i przywracający jej pH. Zawarte w soli himalajski związki mineralne wspomagają procesy detoksykacji organizmu. Jednocześnie zapobiegają występowaniu stanów zapalnych oraz chorób przewlekłych. 3. Sól himalajska dodaje energiiSól himalajska oprócz niemalże całej tablicy Mendelejewa zawiera również spore ilości antyoksydantów i elektrolitów. Są to substancje, które znakomicie podwyższają energetyczną wydajność organizmu, zarówno fizyczną, jak umysłową. Niewielka ilość różowej soli jako dodatek do wody lub soków i koktajlów pomaga dostarczyć więcej tlenu do komórek. Wzmacnia również mięśnie oraz w naturalny sposób poprawia pracę mózgu. Dzięki soli himalajskiej nasz organizm jest w stanie pracować na pełnych obrotach przez cały, długi dzień. 4. Poprawia wchłanianie substancji odżywczychPonieważ różowa sól z Himalajów wykazuje silne właściwości alkalizujące, znakomicie wpływa na cały układ trawienny. Wspomaga też proces wchłaniania substancji odżywczych przez ściany jelit. Zawarte w słonych kryształkach substancje odżywcze wzmacniają florę bakteryjną jelit, poprawiają proces segregacji dostarczanych wraz z pożywieniem składników, a także usprawniają proces wydalania zbędnych produktów przemiany materii. 5. Obniża nadciśnienie tętnicze krwiNadmiar sodu w codziennej diecie prowadzi do podwyższenia ciśnienia tętniczego krwi. A to z kolei może powodować poważne zaburzenia pracy serca i całego układu sercowo-naczyniowego. Chociaż sól Himalajska zawiera w swym składzie niewielkie ilości sodu, jest ona jednym z najlepszych naturalnych środków obniżających nadciśnienie. Pozostałe zawarte w niej minerały i substancje odżywcze pomagają zniwelować poziom sodu w organizmie, stabilizują częstotliwość bicia serca, a także zapobiegają nadmiernemu zatrzymywaniu wody w organizmie. 6. Sól himalajska zapobiega powstawaniu żylakówSól himalajska wykazuje silne właściwości odprężające i przeciwzapalne. Dzięki nim doskonale wzmacnia ściany naczyń krwionośnych (żył i tętnic), zapobiegając jednocześnie tworzeniu się żylaków, pajączków żylnych oraz niebezpiecznych dla organizmu zatorów. Wchłaniane poprzez skórę minerały i inne substancje odżywcze usprawniają przepływ krwi przez żyły i tętnice. Jednocześnie zapobiegają ich podrażnieniu lub nadmiernemu rozszerzaniu się. Sól himalajska fantastycznie poprawia również funkcje układu limfatycznego. Wspomaga usuwanie toksyn z krwiobiegu oraz zapobiega nadmiernemu gromadzeniu się płynów w tkankach organizmu. 7. Zwalcza migrenyDzięki wysokiej zawartości cennych dla organizmu związków mineralnych różowa sól z Himalajów naturalnie wspomaga leczenie migren i uporczywych bólów głowy. Ten naturalny lek jest bardzo skuteczny. Często za jego sprawą migrena znika zalewie w kilka minut. Przyswajanie cennych składników tej niesamowitej soli stymuluje produkcję serotoniny, czyli hormonu odpowiedzialnego za łagodzenie bólu, a także poprawia samopoczucie. Jeśli do tych cennych właściwości dodamy działanie przeciwzapalne, otrzymamy silny środek łagodzący napięcie mięśni mózgu i związane z nimi migrenowe bóle głowy. 8. Pomaga odetkać zatkany nosZewnętrzne stosowanie roztworu soli himalajskiej z wodą to bez wątpienia znakomita naturalna kuracja na zatkany nos. Solne opary pomagają usunąć śluz z dróg oddechowych oraz w kilka minut odblokowują zatkany nos. Warto więc stosować ten domowy zabieg w trakcie przeziębienia i grypy. Zawarte w różowych kryształkach związki mineralne oczyszczają zatkane śluzem kanały oddechowe, łagodzą stan zapalny, a także ułatwiają oddychanie. Warto stosować inhalacje późnym wieczorem, dzięki czemu prześpimy całą noc bez problemów z oddychaniem. 9. Sól himalajska zwalcza trądzikDzięki swej granulowanej teksturze sól himalajska fantastycznie sprawdza się w połączeniu z różnymi olejkami eterycznymi lub odrobiną miodu. Taka kombinacja daje niezwykle skuteczny peeling do twarzy o silnych właściwościach antybakteryjnych i ściągających. Nakładanie soli himalajskiej na skórę w formie maseczki pomaga dogłębnie oczyścić pory oraz usunąć nadmiar sebum i martwe komórki naskórka. To właśnie one zwykle są przyczyną trądziku i wszelkiego rodzaju niedoskonałości. Zawarte w różowej soli minerały i inne cenne substancje odżywiają komórki skóry, a także stymulują ich regenerację. Dzięki temu ten naturalny produkt zapobiega tworzeniu się niedoskonałości, blizn i plam skórnych. 10. Łagodzi skurcze mięśniSkładające się na kryształki soli himalajskiej pierwiastki znakomicie wpływają na kondycję naszych mięśni. Wzmacniają je oraz zapobiegają występowaniu niekontrolowanych skurczów. Składniki odżywcze różowej soli odprężają napięte mięśnie, poprawiają krążenie krwi, a także zapobiegają występowaniu skurczów podczas wykonywania aktywności fizycznej. Na zakończenieCzy są ci znane podstawowe właściwości soli himalajskiej? Jeśli wcześniej nie miałeś o nich pojęcia, dziś już wiesz, że sól – jedna z podstawowych przypraw – wcale nie musi być niezdrowa. Zastąp różowymi kryształkami zwykłą sól kuchenną i zacznij czerpać korzyści z tej zmiany już od dziś!To może Cię zainteresować ...

Zwalcz ją solą himalajską. 4 minuty. Sól Himalajska jest bogactwem elektrolitów oraz minerałów. Ponadto, pomaga natychmiastowo złagodzić objawy migreny, wzmacnia układ odpornościowy, przywraca odpowiedni poziom alkaliczności i elektrolitów w organizmie. Migrena to jeden z rodzajów silnego bólu głowy, któremu towarzyszą inne Niedziela, 3 lutego 2019 (16:00) Bijąca rekordy popularności i uważana za dobrodziejstwo dla zdrowia różowa sól z Himalajów nie ma żadnych korzystnych właściwości, a moda na nią to wynik operacji marketingowej - taką opinię przedstawił włoski ekspert w dziedzinie żywienia. Andrea Ghiselli, specjalista z centrum badań nad żywnością i żywieniem, obalił w wypowiedzi dla mediów wszystkie mity, które narosły wokół, rzekomo cudownej, różowej soli. Jest ono masowo kupowana przez tych, którzy wierzą w jej dobroczynne działanie i płacą za nią średnio dwa razy więcej niż za białe odmiany. Jej zdrowotne korzyści ekspert uważa za "fake news", a popularność za fenomen medialny, głównie w mediach społecznościowych, gdzie promowana jest między innymi przez autorów książek i popularnych kucharzy. Przede wszystkim, jak zauważył, sól ta jest zanieczyszczona i dlatego ma taki kolor. Barwę tę zawdzięcza temu, że nie jest oczyszczona z niektórych minerałów, takich jak żelazo, cynk, magnez i wapń, a przede wszystkim tlenek żelaza. Substancje te nie są obecne w takich ilościach, by mogły mieć dobroczynne działanie - wyjaśnił Andrea Ghiselli w rozmowie z agencją Ansa. Tak odniósł się do coraz bardziej utrwalonego przeświadczenia o tym, że sól w różowych grudkach dobra jest między innymi na nadciśnienie i w przypadku kłopotów z tarczycą. Poza tym, jak się zauważa Ghiselli, wbrew obiegowym opiniom i zapewnieniom na etykietkach, często nie jest ona zbierana ręcznie, ale przez maszyny. To nie koniec mitów. Okazuje się, że sól ta nie pochodzi z najwyższych gór świata, ale z kopalni w Khewra w Pakistanie, oddalonej od nich o 300 kilometrów.

Sól – która najlepsza? dr n. med. Dominika Wnęk, dietetyk. Obecnie w sklepach można kupić wiele rodzajów soli. Od tej najbardziej popularnej, tzw. soli stołowej, po bardziej egzotyczne rodzaje, jak sól himalajska, morska czy hawajska. Czy można powiedzieć, która z nich jest najlepsza? Fot. Pixabay.com.

to przyprawa, bez której pewnie większość z nas nie wyobraża sobie przygotowywania codziennych posiłków. Warto jednak pamiętać, że nie jest ona przeznaczona dla każdego, zwłaszcza w większych ilościach. Zapotrzebowanie na sól uzależnione jest od wielu czynników. Zgodnie z zaleceniami WHO dziennie powinniśmy spożywać nie więcej niż 5 g soli, czyli mniej więcej tyle, ile zmieści płaska łyżeczka do herbaty. Dla dzieci i młodzieży norma ta jest jeszcze niższa i wynosi od 1,9 do 3,75 g/dobę, w zależności od wieku i zapotrzebowania energetycznego dziecka. Czy założenia te są spełniane? Jak się okazuje nie. Spożycie soli w wielu krajach przewyższa zalecaną normę, a w Polsce przekracza ją nawet 2-3 krotnie. Główny wpływ na ten fakt ma to, że sól to nie tylko biały proszek w solniczce, ale też składnik wielu produktów czy konserw, których spożycie sukcesywnie rośnie. Poza tym istotnym źródłem soli są chleb, szynka czy ser, będące stałym elementem diety statystycznego Polaka [1]. Z czego składa się sól? Podstawowym składnikiem soli kuchennej (NaCl) jest jon chlorkowy (60,66%) oraz sodowy (około 39,34%), w śladowych ilościach występują w niej też takie pierwiastki jak potas, wapń, magnez, siarczany, żelazo, mangan, nikiel, chrom, ołów, kadm, cynk, miedź, lit, kobalt, arsen, selen i inne [2]. Zbyt mało/zbyt dużo Ilość sodu w diecie ma za zadanie uzupełnić jego straty z potem, moczem i kałem, a w przypadku dzieci i młodzieży umożliwić prawidłowy rozwój organizmu. Sód obok chloru i potasu to podstawowy elektrolit organizmu, odpowiada za utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej oraz bierze udział w prawidłowym funkcjonowaniu mięśni i układu nerwowego. Niedobór sodu na tle żywieniowym występuje bardzo rzadko, głównie ze względu na wspomniane wszechobecne występowanie w pożywieniu. Zbyt wysoka z kolei zawartość soli w diecie, zwłaszcza utrzymująca się długotrwale, prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych z powodu zwiększonego stężenia sodu w surowicy. Nadmiar sodu może prowadzić do nadciśnienia tętniczego, miażdżycy i zaburzeń rytmu serca. Poza tym powoduje większe wydalanie wapnia z moczem, a w konsekwencji powstawanie kamieni nerkowych. Duże spożycie soli wiąże się również z występowaniem udarów mózgu oraz zwiększa ryzyko raka żołądka [3]. Sól himalajska jako lepsza alternatywa? Jaką sól wybrać, aby zrobić to dobrze? Dużą popularnością w ostatnim czasie cieszy się sól himalajska. Opisuje się ją jako wydobywaną ze złóż położonych w Pakistanie, u podnóża Himalajów, w miejscu, gdzie miliony lat temu znajdował się prehistoryczny ocean. Uważana jest za najzdrowszą i najczystszą sól na świecie. Posiada barwę od białej do jasnoróżowej i ciemnoczerwonej, w zależności od zawartości żelaza [4]. © kerdkanno / 123RF Producenci prześcigają się w zachwalaniu zalet i właściwości zdrowotnych owego produktu: ponoć zawiera wiele cennych minerałów i pierwiastków śladowych, które nie występują w oczyszczonej soli kuchennej oraz pozbawiona jest wzbogaceń chemicznych i zanieczyszczeń często występujących w soli morskiej. Czy tak jest naprawdę czy jest to jedynie chwyt marketingowy? Analizę porównawczą pod względem zawartości mikro- i makroelementów naszej rodzimej soli (do badania użyto sól kamienną spożywczą niejodowaną) oraz tzw. soli himalajskiej (białej) przeprowadzili naukowcy z poznańskiego Uniwersytetu Adama Mickiewicza. W próbkach soli dokonano oznaczeń podstawowych makroelementów oraz szerokiej gamy mikroelementów, wykonano również oznaczenia części nierozpuszczalnych pod kątem ilościowym i jakościowym [4,5]. Oto do jakich wniosków doszli badający: Oba typy soli charakteryzują się wysoką czystością na poziomie odpowiednio 1,2 % (sól himalajska) i 1,1 % (polska sól kamienna). Pod względem makroskładników sól polska charakteryzuje się wyższym stężeniem wapnia, a niższym stężeniem magnezu i potasu w stosunku do soli himalajskiej. W przypadku żelaza wyższym stężeniem (28,7 mg/kg) charakteryzuje się sól himalajska niż sól polska (15,3 mg/kg). Dzienna dawka żelaza, obliczona przy założonym spożyciu soli na poziomie dopuszczalnym wynoszącym 5 g na dzień, wynosi 0,144 mg/dzień i 0,077 mg/dzień żelaza odpowiednio dla soli himalajskiej oraz soli polskiej i jest niższa niż dopuszczalna wartość wynosząca 15 mg/dzień. W solach kamiennych zawartość manganu wynosiła 0,90 mg/kg dla soli polskiej i 0,26 mg/kg dla soli himalajskich. W przypadku obu typów soli przy dziennym spożyciu 5 g na dzień nie zostanie przekroczona dopuszczalna dawka manganu wynosząca 5 mg/dzień. Wyższe stężenia strontu stwierdzono w soli polskiej niż himalajskiej, podobnie jak w przypadku glinu, kobaltu, baru, rubidu. W przypadku metali ciężkich najwyższe stężenia stwierdzono dla cynku, przy czym zarówno dla soli himalajskiej, jak i dla soli polskiej nie zostanie przekroczona dopuszczalna dawka cynku wynosząca 15 mg/dzień, przy dziennym spożyciu soli na poziomie 5 g. Ta sama sytuacja dotyczy pozostałych metali ciężkich. Metaloidy (arsen, antymon i selen) na wyższym poziomie stężeń występują w solach himalajskich, tak samo jak wanad, beryl i molibden. W przypadku metaloidów najwyższe stężenia stwierdzono dla selenu. Dla większości pierwiastków ziem rzadkich ich wyższe stężenia występują w soli polskiej [5]. Wyniki przeprowadzonych analiz zobrazowano na wykresach: Wykres 1 Zawartość wybranych makroelementów w polskich solach kamiennych i himalajskich [w g/kg]Źródło: Joanna Jaworska, Marcin Siepak, Polskie sole kamienne vs sole himalajskie – analiza porównawcza wybranych składników soli spożywczych, Przegląd Solny / Salt Review, 2018, 14. Wykres 2 Zawartości wybranych mikroelementów (cz. 1) w polskich solach kamiennych i himalajskich [w mg/kg]Źródło: Joanna Jaworska, Marcin Siepak, Polskie sole kamienne vs sole himalajskie – analiza porównawcza wybranych składników soli spożywczych, Przegląd Solny / Salt Review, 2018, 14. Wykres 3 Zawartość wybranych mikroelementów (cz. 2) w polskich solach kamiennych i himalajskich [w mg/kg]Źródło: Joanna Jaworska, Marcin Siepak, Polskie sole kamienne vs sole himalajskie – analiza porównawcza wybranych składników soli spożywczych, Przegląd Solny / Salt Review, 2018, 14. Wykres 4 Zawartość pierwiastków ziem rzadkich w polskich solach kamiennych i himalajskich [w mg/kg]Źródło: Joanna Jaworska, Marcin Siepak, Polskie sole kamienne vs sole himalajskie – analiza porównawcza wybranych składników soli spożywczych, Przegląd Solny / Salt Review, 2018, 14. Podsumowanie Biorąc pod uwagę powyższe badania trudno jest znaleźć uzasadnienie dla stwierdzenia wyższości soli himalajskiej nad solą wydobywaną w Polsce. Sole obydwu typów mają porównywalny skład chemiczny, z pewnymi różnicami w zakresie niektórych pierwiastków. Różnice są jednak nieznaczne biorąc pod uwagę jednostkę w której wyrażono udział poszczególnych z nich. Nawet jeśli sól himalajska dostarcza więcej pewnych składników, takich jak magnez czy potas, to zdecydowanie lepiej ich poszukać w innym miejscu niż sól. Zarówno „zwykła” sól, jak i sól himalajska spożywane w nadmiarze będą dostarczały dużo sodu, a tym samym mogą niekorzystnie wpływać na zdrowie. Nietrafiony jest także argument o tym, że sól himalajska jest wolna od zanieczyszczeń, co można zauważyć analizując szczegółowo jej skład. Na niekorzyść soli himalajskiej działa też jej relatywnie wysoka w porównaniu z polską solą cena. A skoro nie widać różnicy, to po co przepłacać. Literatura: Delahaye F: Should we eat less salt? Archives of Cardiovascular Disease 2013; 106(5): 324-332Titler Curry P., 2011. Chemical analysis of major constituents and trace contaminants of rock salt. Pennsylvania Department of Environmental M (red.): Normy żywienia dla populacji polskiej – nowelizacja. Instytut Żywności i Żywienia, Warszawa 2012Zdrojewicz Z., Wasiuk S., Wróbel M., Rola soli w organizmie człowieka oraz fenomen sodowrażliwości i sodooporności, Med Rodz 2016; 19(2): 75-82Jaworska J., Siepak M., Polskie sole kamienne vs sole himalajskie – analiza porównawcza wybranych składników soli spożywczych, Przegląd Solny / Salt Review, 2018, 14: 95–104 KryWh5z.
  • cu1dd31b73.pages.dev/1
  • cu1dd31b73.pages.dev/157
  • cu1dd31b73.pages.dev/376
  • cu1dd31b73.pages.dev/8
  • cu1dd31b73.pages.dev/227
  • cu1dd31b73.pages.dev/110
  • cu1dd31b73.pages.dev/49
  • cu1dd31b73.pages.dev/256
  • cu1dd31b73.pages.dev/193

    • sól himalajska na raka